Continuamos traballando os Dereitos Humanos. A actividade baséase na Gran Proba das Cores dos Materiais para a Educación en Dereitos Humanos de Amnistía Internacional, e pretende que tomen conciencia da diferenza de oportunidades que existe entre as persoas.
Os grupos xa os tiñamos feitos dende a sesión anterior: amarelo, blanco e verde, con 7 ou 8 alumnos/as por equipo. Propoñemos tres probas a cada grupo: unha moi sinxela, outra que se consegue tras moito esforzo e outra imposible de acadar. Cada grupo debe experimentar ao longo do xogo as tres situacións, por iso as probas se distribúen tendo en conta esta premisa.
O máis interesante, coma sempre, foi a posta en común final, onde todos/as expresaron os seus sentimentos e as súas dificultades en cada unha das probas, verbalizando a inxustiza á que se ven sometidas moitas persoas en todo o mundo. De aí chegamos a necesidade de seguir celebrando o Día dos Dereitos Humanos, porque desgraciadamente, todavía non se cumplen en todos os países.
As probas, impresas en papel da cor correspondente a cada grupo, foron:
Miguel e Saúl o contan así:
O venres 19 de novembro fixemos uns xogos para saber que hai xente que o ten máis fácil e para ver como se sinte.
Os grupos xa os tiñamos feitos dende a sesión anterior: amarelo, blanco e verde, con 7 ou 8 alumnos/as por equipo. Propoñemos tres probas a cada grupo: unha moi sinxela, outra que se consegue tras moito esforzo e outra imposible de acadar. Cada grupo debe experimentar ao longo do xogo as tres situacións, por iso as probas se distribúen tendo en conta esta premisa.
O máis interesante, coma sempre, foi a posta en común final, onde todos/as expresaron os seus sentimentos e as súas dificultades en cada unha das probas, verbalizando a inxustiza á que se ven sometidas moitas persoas en todo o mundo. De aí chegamos a necesidade de seguir celebrando o Día dos Dereitos Humanos, porque desgraciadamente, todavía non se cumplen en todos os países.
As probas, impresas en papel da cor correspondente a cada grupo, foron:
Miguel e Saúl o contan así:
O venres 19 de novembro fixemos uns xogos para saber que hai xente que o ten máis fácil e para ver como se sinte.
A primeira proba consistía en buscar no dicionario unhas palabras, un dos equipos so tiña duas fileiras de catro palabras, outro equipo tiña catro fileiras, e o terceiro dúas fileiras de palabras que non existían.
A segunda proba consistía nunha adiviña, unha era moi sinxela, outra difícil e a última imposible.
A terceira proba consistía en facer co corpo unha representación do que che poñía nunha tarxeta e, igual que antes, había unha fácil, outra difícil e outra imposible.
Así démonos conta do mal que te sintes cando non tes as mesmas oportunidades que os outros ou cando o tes máis fácil.
Nos vídeos podedes ver a terceira proba dos tres grupos:
A segunda proba consistía nunha adiviña, unha era moi sinxela, outra difícil e a última imposible.
A terceira proba consistía en facer co corpo unha representación do que che poñía nunha tarxeta e, igual que antes, había unha fácil, outra difícil e outra imposible.
Así démonos conta do mal que te sintes cando non tes as mesmas oportunidades que os outros ou cando o tes máis fácil.
Nos vídeos podedes ver a terceira proba dos tres grupos:
"Alguén perde o autobús e vai correndo detrás"
"Manifestación silenciosa na superficie de Xúpiter"
"O interior dun caixón de calcetíns dobrados"
Fixérono de medo, ¿verdade?
Gustaríame saber que é un "dilogo", unha "consición" un "dentacol"...
ResponderEliminar